Od dawna wiadomo, że zwierzęta mają pozytywny wpływ na człowieka- zarówno na zdrowie fizyczne jak i psychiczne. Już Hipokrates zauważył, że jazda konna pobudza funkcje organizmu i łagodzi schorzenia.
Prowadzone od wielu lat liczne badania naukowe potwierdzają ogromne korzyści płynące z kontaktów człowieka ze zwierzętami. Samo przebywanie ze zwierzętami oddziałuje na człowieka terapeutycznie - uspokaja w przypadku stresu, w stanach lękowych, nadpobudliwości, znacznie zmniejsza napięcie psychiczne, a nawet obniża ciśnienie, jednocześnie pobudzając do aktywności w przypadku depresji czy apatii. Przy ciągłym obcowaniu ze zwierzętami znacząco poprawia się działanie układu odpornościowego, jak również ogólny stan psychiczny. Obecność zwierząt w życiu codziennym pomaga też zapomnieć o samotności.
Zwierzęta za odrobinę czułości i pełną michę dają w zamian tak wiele- przywiązanie, które okazują właścicielowi. To właśnie sprawia, że czujemy się potrzebni, kochani i wartościowi.
Czym jest animalioterapia?
Animalioterapia to naturalna metoda wspomagania leczenia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych oparta na bezpośrednim kontakcie ze zwierzętami. Adresatami są w szczególności dzieci z problemami emocjonalnymi oraz zaburzeniami i deficytami rozwoju psychoruchowego.
W terapii wyróżnia się trzy podstawowe etapy:
1. Przełamanie lęku i przyzwyczajenie podopiecznych do przebywania w towarzystwie zwierząt np. psów, kotów czy koni.
2. Poznanie - Podczas spotkań obie strony wzajemnie się poznają, uczą własnych reakcji na dochodzące bodźce, zachowań w typowych i nietypowych sytuacjach.
3. Bezpośredni kontakt- Poznanie przez bezpośredni kontakt, dotyk, zabawę.
Rezultaty terapii są widoczne już po kilku miesiącach . Dzieci stają się bardziej pewne siebie, otwarte, łatwiej nawiązują kontakty z rówieśnikami i z dorosłymi. Zwierzęta i bezpośredni kontakt z nimi to wspaniałe czynniki motywujące.
Dla kogo animalioterapia?
Zajęcia animalioterapii kierowane są zarówno dla dzieci zdrowych, jak i z różnymi deficytami rozwojowymi natury fizycznej, umysłowej oraz emocjonalnej.
Ten typ terapii kierowany jest zatem do dzieci:
- ZDROWYCH- wspomaga proces uczenia się, zapamiętywania, rozwija funkcje psychomotoryczne, wspomaga rozwój dzieci w zakresie sfery poznawczej, emocjonalno-motywującej. W trakcie takich zajęć dzieci uczą się bezpiecznego postępowania ze zwierzętami, rozwijają właściwe postawy w stosunku do zwierząt uczą się empatii, itp.
- z porażeniem mózgowym
- z niedowładem kończyn
- z zaburzeniami rozwoju motorycznego
- z zespołem wiotkiego dziecka
- z zanikiem mięśni
- autystycznych
- z zespołem Downa
- z deficytami uwagi - ADHD, ADD
- niestabilnych emocjonalnie
- opóźnionych umysłowo
- inne.
Cele animalioterapii:
Cele ogólne zajęć animalioterapii to:
1. Rozwijanie funkcji psychomotorycznych, usprawnienie, kompensacja zaburzonych funkcji:
- ćwiczenie koncentracji uwagi,
- usprawnienie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- tworzenie skojarzeń wzrokowo - ruchowych,
- rozwijanie bądź usprawnianie percepcji słuchowej i koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej,
- wzbogacenie zasobu słownictwa,
- stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka,
- wyrównanie dysharmonii rozwojowych, usprawnienie zaburzonych funkcji,
- kompensowanie braków w rozwoju fizycznym i psychicznym,
- maksymalne usprawnienie i rozwijanie niezaburzonych funkcji psychicznych i fizycznych,
2. Doskonalenie nabytych już wcześniej umiejętności i utrwalanie nowych poprzez kontakt ze zwierzęciem, który działa motywująco.
3. Poznanie zasad bezpiecznego postępowania ze zwierzętami:
- zachowań podczas zabaw i ćwiczeń z zakresu animalioterapii,
- zachowań w stosunku do zwierząt (obcych i znajomych)
- zachowań w sytuacji zagrożenia,
4. Rozwijanie właściwych postaw w stosunku do zwierząt,
5. Wzbogacanie wiedzy na temat potrzeb i możliwości zwierząt,
6. Nabywanie umiejętności opiekowania się, wychowania i komunikacji ze zwierzętami,
7. Poznanie praw zwierząt,
8. Rozwijanie wrażliwości i empatii:
- poznanie swoich reakcji w różnych sytuacjach,
- dostrzeganie stanów emocjonalnych ( określenie ich, rozumienie i rozpoznawanie),
- uwrażliwienie na doznania i przeżycia innych,
- rozwijanie samoakceptacji i kształtowanie pozytywnej samooceny,
- rozwijanie potrzeby kontaktu z ludźmi i zwierzętami,
9. Kreowanie pozytywnego myślenia umożliwiającego stawianie czoła przeciwnościom,
10. Prowokowanie do podjęcia aktywności,
11. Kształtowanie uczuć akceptacji i tolerancji w stosunku do zwierząt,
12. Budowanie poczucia własnej wartości, pewności siebie, bezpiczeństwa poprzez kontakt ze zwierzęciem.
Cele szczegółowe:
1. Dziecko wykonuje z pomocą lub samodzielnie zabawy i ćwiczenia zmierzające do rozwoju, usprawnienia funkcji psychosomatycznych:
- wykonuje zabawy i ćwiczenia rozwijające, usprawniające funkcje percepcyjne (wzrokowe, słuchowe, werbalne, dotyczące orientacji kierunkowo-przestrzennej)
- wykonuje zabawy i ćwiczenia rozwijające, usprawniające funkcje motoryczne,
2. Przez wykonywanie ćwiczeń dziecko wzmacnia wiarę w swoje możliwości,
3. Dziecko potrafi wymienić podstawowe zasady bezpiecznego kontaktu ze zwierzętami,
4. Dziecko stosuje ustalone zasady podczas wizyty zwierzęcia,
5. Dziecko podejmuje próby współdziałania z innymi dziećmi w grupie, w której jest zwierzę,
6. Dziecko dostrzega różnicę i podobieństwo w wyglądzie i zachowaniu ludzi i zwierząt,
7. Dziecko potrafi określić codziennie potrzeby ludzi i zwierząt,
8. Dziecko potrafi dowieść, że istnieje konieczność opieki nad zwierzętami,
9. Dziecko potrafi wymienić prawa zwierząt,
10. Dziecko potrafi wymienić, w jaki sposób należy się opiekować i komunikować ze zwierzętami,
11. Dziecko dostrzega emocje towarzyszące zwierzęciu podczas wizyty w przedszkolu u potrafi o nich mówić,
12. Dziecko porównuje własne emocje z emocjami zwierząt ( rozpoznaje, wyraża, określa sytuację będącą źródłem wybranych emocji).
ZAPRASZAMY :)
